دستگاه حد روانی خاک کاساگراند متد

حدود اتربرگ یک معیار تعریف شده برای میزان رطوبت خاک است. بر اساس این معیار سه حد برای مقدار رطوبت موجود در آب تعریف می شود، حد انقباض (SL)، حد خمیری و حد روانی. خاک های ریزدانه بر اساس مقدار آب جذب شده توسط آنها حالت های مختلفی به خود می گیرند.

در زمان وجود کانی های رسی در خاک ريزدانه، خاک را مي توان با افزودن مقداری رطوبت بدون خردشدن شکل داد. اين ماهيت چسبندگی در اثر احاطه شدن ذرات رس با آب جذب شده ايجاد می شود. در اوايل قرن بيستم يک دانشمند سوئدی به نام آلبرت اتربرگ روشی را برای توصيف سفتی خاک ريزدانه با ميزان رطوبت متفاوت ابداع کرد و سپس توسط آرتور کاساگرانده در قالب مقاله ای در سال ۱۹۳۲ در مکانیک خاک استانداردسازی شد. خاک در ميزان رطوبت بسيار پايين بيشتر شبيه جسم جامد عمل می کند. در ميزان رطوبت بسيار بالا، خاک و آب شبيه يک سيال جاری می شوند. بنابراين بر اساس يک مبنای اختياری، بسته به ميزان رطوبت، رفتار خاک را می توان به 4 حالت تقسيم کرد: جامد، نيمه جامد، خميری و روان. ميزان رطوبتی که در آن خاک از حالت جامد به حالت نيمه جامد تبديل می شود، حد جمع شدگی نام دارد. ميزان رطوبتی که در آن خاک از حالت نيمه جامد به حالت خميری تبديل می شود، حد خميری و از حالت خميری به حالت روانی، حد روانی ناميده می شود. اين پارامتر را حدود Atterberg نيز می نامند. حد روانی، خميری و دامنه خميری از پارامترهای لازم در طبقه بندی خاک های ريزدانه محسوب مي شود. 

مشخصات فنی:

دستگاه کاساگرانده:
وسيله ای مکانيکی است با يک پياله برنجی به قطر داخلی 54 ميليمتر و ضخامت 2 ميليمتر و وزن 200 گرم. اين پياله از قسمت عقب بوسيله اهرمی روی دو پايه که اين پايه خود بروی سکويي از جنس فلز برنج قرار دارد لولا می شود. بوسيله گرداندن يک دسته، پياله روی لولا چرخيده و بالا می رود. دو مرتبه پايين می افتد و در حقيقت ضربه ای به کف آن زده می شود. همراه با اين وسيله ميله ای نيز برای ايجاد يک شکاف استاندارد در داخل نمونه خاک محتوی پياله طراحی شده است. ميله شياردهنده می تواند شکافی با مقطع ذوزنقه ای که قاعده کوچک آن در پايين به عرض 2 ميليمتر و قاعده بزرگ آن در بالا بعرض 11 ميليمتر و ارتفاع آن 8 ميليمتر است ايجاد کند. اين دستگاه به 2 شكل زیر موجود می باشد:

1- دستی

2- برقی